۱۳۹۰ فروردین ۱۵, دوشنبه

سال 1390

همیشه سال هایی را که آغاز يک دهه هستند، دوست داشته ام. سال 70 در ذهنم چنان پررنگ نقش بسته، گويي هيچ وقت پاک نخواهد شد. شوي 70 نوروزي با آهنگ "شاگرد اول" شهرام شب پره و طنين صداي دايي ام که ما بچه ها را که در حياط خانه پدربزرگ بازي مي کرديم، صدا کرد تا برويم بالا و آن کليپ را در ويديو ببينيم. سفر سنندج و همه خاطرات رنگارنگ آن. سال 90 را هم ناخودآگاه دوست دارم. دعاي لحظه سال تحويلم، آزادي براي همه مردم در هر گوشه جهان بود. آرزويي که نه در سال 90 و شايد در هيچ سالي برآورده نشود، ولي اميد آن است که حداقل براي گوشه اي از مردم و شايد مردم خاورميانه در اين سال برآورد شود.



هیچ نظری موجود نیست: